การเรียนรู้เป็นสิ่งที่ดี
แต่ก็มีขอบเขตของการเรียนรู้
บางคนเข้าเรียนสัมนาเยอะมาก แทบทุกที่ที่มี
บางคนฟังแล้วฟังอีกกับคนสอนคนเดิมทุกรอบ
ลองถามตัวเองก่อนเข้าสัมนาหน่อยไหม
ว่าคุณเข้าสัมนาแต่ละครั้ง มีจุดมุ่งหมายอย่างไร
แล้วหลังกลับจากสัมนาแต่ละครั้ง
ชีวิตของคุณมีอะไรเปลี่ยนแปลงขึ้นบ้าง
พัฒนาจุดไหนเพิ่มขึ้นบ้าง หรือแค่รู้มากขึ้น มากแค่ไหน
ลองถามตัวเองแล้วกลับมาประเมินตัวเองดู
เพราะการเรียนรู้ที่ดีที่สุด คือการเรียนรู้ด้วยตัวคุณเอง
เรียนรู้จากคนอื่น แค่ใบเบิกทาง แนวคิด ที่เห็นว่าคนสอนทำอย่างไร
แต่สุดท้ายแล้ว คนที่สำคัญที่สุดคือตัวเรา ลงมือทำ
เอาความรู้ที่ได้มาพัฒนาตัวเอง ทำและวิเคราะห์
สงสัยก็ถามจากผู้สอน แต่ถ้าเริ่มมีความรู้อย่างอื่น ที่ต้องศึกษาเพิ่ม เพิ่มทักษะ
ก็ค่อยลงเรียนในสิ่งที่ต้องฝึกฝนเพิ่ม แต่เรียนแล้วกลับมาก็ต้องลงมือทำ
เรียนรู้ในเส้นทางของคนอื่น แต่ต้องสร้างทางเดินของตัวเองในแบบที่เป็นเรา
ต่อให้เรียนรู้ให้มาก แต่ไม่ลงมือทำก็เท่ากับไม่รู้ เดี๋ยวก็คืนคนสอนกลับไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดของการเรียนรู้ คือลงมือทำ
แล้วค่อยๆ ศึกษาเรียนรู้ จากการลงมือทำของเราไปเรื่อยๆ
เพราะทางเดินแต่ละคน มีปัจจัย หลายอย่างที่แตกต่างกัน
ต่อให้คุณเข้าสัมนาให้มาก คุณก็แค่เรียนรู้หนทางสำเร็จจากคนอื่น ไม่ใช่สร้างทางเดินของตัวเอง
เอาสิ่งที่คุณได้รับ แนวคิดจากคนสอน มาเป็นหนึ่งในแนวทางเดิน
และสร้างทางเดินในตัวคุณเอง ฉบับของคุณเอง แค่นั้นเองแหละ
ทางเดินของแต่ละคน ไม่ได้เหมือนกัน
เส้นทางเดินที่แตกต่าง วิถีแตกต่าง ความฝัน เป้าหมาย ก็ไม่เหมือนกัน
รู้ทางเดิน รู้เป้าหมายของตัวเอง แล้วสร้างทางเดินในแบบของเรา
รับฟังเส้นทางความสำเร็จคนอื่น ปรับใช้กับเส้นทางตัวเอง ลงมือทำสะ
อย่าหยุดเรียนรู้กับตัวเอง
อย่าหลงกับความสำเร็จของคนอื่น
จงมีสติที่จะคิดให้เป็น
รู้จักนิ่งเมื่ออยากรู้มากเกินตัว
รู้จักปล่อยเมื่อรู้มากเกินไป
สร้างทางเดินในแบบที่เป็นเรา มีความสุขในทางเดิน มีการพัฒนาในตัวเอง
ไม่หยุดเรียนรู้กับตัวเอง ก้าวต่อไปในเส้นทางที่ใช่
เดินต่อไป นักเดินทางช่างฝันทุกคน ^^
@...Miiez...@
