วันนี้นั่งมองสายฝน ยามที่ฝนตกฉ่ำเย็น
บรรยากาศช่างดูน่าหลับไหลมากเหลือเกิน
อากาศแบบนี้ทำให้นึกถึงเรื่องราวอดีตต่างๆมากมายเข้ามาในหัว
ความทรงจำดีๆมากมาย ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เห็นสายฝน แล้วก็อดนึกถึงไม่ได้จริงๆ
เรื่องราวกับสายฝน ทั้งยามเด็ก จนเติบใหญ่
ผ่านอะไรมามากมาย กับสายฝนที่เย็นฉ่ำเหล่านี้
ได้อารมณ์ที่ดูเหงาๆ คิดถึง เข้าใจสายฝน ที่ทำหน้าที่ ก็ยามนี้ละ
หยุดมองดูสายฝน หยุดงานที่อยู่ตรงหน้า วางลงแบบชั่วคราว
เสียงซ่าๆ ที่ดังไหลริน เสียงฟ้าผ่าที่ดังเปรี้ยงๆ
มองดูฝนฟ้า ที่แปรปรวน แล้วหันมาน้อมดูจิตใจเรา ก็ช่างปรวนแปร ไม่ต่างจากฟ้าฝนเลย
พอฝนหยุดตก ฟ้าที่ดูมืดมิด ก็เริ่มสว่าง
ไอจากน้ำฝนยังคงเจือจาง ความเย็นยะเยือก ยังคงหลงเหลืออยู่ในอากาศ
ไม่ต่างจาก ภวังค์ความคิดความทรงจำ ที่ยังคงเหลืออยู่ แม้ช่วงเวลาผ่านไปก็ตาม
สุขที่ได้นึกถึง สุขที่ตกอยู่ในภวังค์แห่งความสุขเพียงใจมโน
อิ่มเอมใจในสายฝนที่ดูเหงาๆ ดีดตื้นความทรงจำห้วนกลับมา
รักในสายฝนพร่ำ ฉ่ำเย็นในหัวใจอีกครั้ง
@...Miiez...@
