ห่างหายจากการเขียนบล็อคไปหลายเดือน
วันนี้ตื่นเช้าในยามฝนพร่ำ อากาศดีงาม
เป็นเวลาที่น่าเขียนบันทึกอะไรลงไปจริงๆ
เวลาผ่านไป เมื่อเราเติบโตขึ้น
โลกจะสอนให้เรารู้จักว่า
ไม่มีสิ่งใดสำคัญ เท่ากับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคุณตอนนี้
เสียงหัวเราะที่ผ่านไป
น้ำตาที่ผ่านไป
รอยยิ้มที่ผ่านไป
ความโศกเศร้าที่ผ่านไป
ความสุขที่ผ่านไป
ความทุกข์ที่ผ่านไป
มันเป็นแค่ความทรงจำในอดีตที่พัดผ่านมา
แต่ตัวเราที่ไปยึดสุขทุกข์อดีตให้อยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
อดีตเลยสามารถกลับมามีพลังได้อีกครั้ง
ทั้งที่จริงแล้ว มันหายไปตามกาลเวลาของมันแล้วต่างหาก
นาฬิกา คือสิ่งที่บอกให้เรารู้ว่า
เวลาเดินหมุนไปข้างหน้าเสมอ เวลาไม่เคยเดินย้อนกลับ
มองนาฬิกา แล้วอย่าลืมย้อนมองนาฬิกาชีวิตเรา
เราไม่รู้หรอกว่า วันพรุ่งนี้ของเราจะมีอีกกี่วัน
อย่ามีชีวิตเพียงเพื่อมองหาวันพรุ่งนี้
แต่จงมีชีวิตเพื่อทำวันนี้ของคุณให้ดีที่สุด
วางแผนอนาคต แต่ใช่ต้องทุกข์กับสิ่งที่มาไม่ถึง
จงลงมือทำ ในทุกๆวันของคุณให้ดี
แล้วพรุ่งนี้ อนาคตของคุณก็จะดีเอง
เดินต่อไป....นักเดินทางตัวน้อยๆ
@...Miiez...@
