เลนส์ภาพ หรือ
เลนส์ความคิดในการมองสิ่งใด
มันจะสะท้อนกลับไปยังความรู้สึกและการกระทำ
หลายครั้งที่เราอาจจะไม่พึงใจในการกระทำของผู้ใด
หลายครั้งที่เราอาจจะไม่พึงใจในสิ่งที่ได้รับ
หลายครั้งที่เราอาจจะไม่พึงใจในสิ่งที่เห็น
เราก็แค่เปลี่ยนเลนส์ภาพในการมองออกไปเท่านั้นเอง
หรือเรียกง่ายๆว่า "เปลี่ยนเลนส์ความคิด"
เราปรับที่ใครอื่น มันเป็นสิ่งที่ปรับยากสุดแล้วละ
เพราะนั่นคือการคาดหวังให้คนอื่นเป็นดั่งใจเราคิด
สิ่งที่ปรับง่ายสุดคือปรับที่ตัวเราต่างหากล่ะ
ปรับเลนส์ภาพในการมองออกไป
หยิบเรื่องมาใส่ใจให้ถูกเรื่องก็พอแล้ว
เรื่องใครอื่นคือเรื่องคนอื่น มิใช่เรื่องของเรา
เหตุใดเล่า มนุษย์ถึงมักทุกข์กับความคิดของใครอื่น
ความคิดมนุษย์คือสิ่งที่ยากแท้จะหยั่งถึง
เพราะมนุษย์มีการปูพื้นความคิดมาต่างกัน
เหตุและผลของการเป็นคนของแต่ละคน
จึงมีมุมมองที่ต่างตามประสบการณ์ที่เจอมา
ต่อให้คุณคาดเดาไปสะมากมาย
นั่นก็เป็นเพียงสมมติฐาน หาใช่ความจริงไม่
แล้วจะเอาอะไรกับความคิดคนอื่นกันละค่ะ
อย่าเอาสิ่งที่ตัวเองเป็นมาชี้วัดสิ่งที่คนอื่นเป็น
เพราะนั่นแสดงว่าคุณกำลังใช้ตัวเองตัดสินคนอื่น
และจะเผลอมองข้ามสิ่งที่คนอื่นเป็นไปทางด้านลบมากกว่าบวก
แค่เปลี่ยนเลนส์ในการมองแค่มองดูพินิจ
แล้วจะเข้าใจคำว่า "โลก" และ "ผู้คน"
สิ่งสะท้อนที่มองให้เห็นคำว่ากรรมและสัจธรรม
โลกของผู้คนมากมายที่เรามองเห็นในสายตา
ก็ไม่ต่างจากโลกของละครที่ไว้มองย้อนดูตน
สิ่งใดดีงามก็น้อมพึงดูและปฏิบัติตาม
สิ่งใดดูมิดีงาม ก็มิควรส่งเสริมและพึงปฎิบัติ
การมองให้เห็นโลกแบบเข้าใจ
เราจะสุขใจได้แบบไม่ต้องทำอะไรเลย
ในบางครั้งจะอมยิ้มกับตัวเองเบาๆโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
กรรมคือการกระทำ
กรรมสะท้อนกลับ ก็คือกรรมจากตัวเราที่ส่งออกไปนั่นเอง
สายตาอาจจะมองเห็นภาพดีบ้างไม่ดีบ้าง
หูอาจจะได้ยินถ้อยคำพึงใจหรือไม่พึงใจ
จมูกอาจจะได้กลิ่นที่หอมบ้างเหม็นบ้าง
ลิ้นอาจจะลิ้มรสอาหารถูกปากบ้างไม่ถูกปากบ้าง
กายอาจจะสัมผัสร้อนบ้างเย็นบ้าง
แต่หัวใจเราคุมทุกสิ่งออกไปให้ดีได้
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับจิตเราปรุงแต่งนั่นแล
-------------------------------------------------------------
เขียนโดย.....น้องใหม่
