สภาวะพักตัว

บ่อยครั้งที่ใจและกาย อ่อนแอลง เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง
เป็นธรรมดาของชีวิตคน ที่ขึ้นสนามประลอง
ก็ต้องมีหมดกำลัง เหนื่อยบ้าง หมดแรงบ้าง
ก็มีจุดพักยก หรือเรียกว่า สภาวะพักตัว  ปล่อยสมองให้โล่ง
ทิ้งสมองให้ว่าง เพื่อให้สมองและใจได้เบิกบาน  ปลอดโปล่ง
เตรียมพร้อม รับสิ่งใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต

เพราะบางครั้ง การที่เราลงมือทำอย่างเดียว สมองทำงานจนล้า
บางทีสมองก็ต้องการพักบ้าง  เพื่อจะได้ทำงานต่อ

ร่างกายเราไม่ใช่เครื่องจักร ไม่ใช่หุ่นยนต์
มีเหนื่อย อ่อนแรง เป็นธรรมดา

แต่สิ่งที่มีเหนือกว่าทุกสิ่ง คือใจจะต้องไม่ยอมแพ้
เพื่อเป้าหมายข้างหน้าที่อยากจะเดินไปถึง

บางทีใจและสมองเรา  มีข้อมูลมากเกินไป จนล้น
แต่พอได้ให้สมอง ร่างกาย และ ใจ ได้พักลง

สิ่งที่เราจะได้พบอย่างประหลาด คือ ความเบาบาง ผ่อนคลาย
ไอเดียต่างๆ ก็โลดแล่นกลับคืนมา อาจจะดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ

ด้วยการที่เราได้พัก เป็นหนึ่งสิ่งที่ ให้เราได้หยุดทบทวน
และฟังเสียงหัวใจตัวเอง  เสียงความคิดที่ซ่อนอยู่
เสียงจินตนาการที่ลึกล้ำ  เสียงจากสิ่งแวดล้อมที่คอยบอกเรา

หยุดจดจ่อและโฟกัสเพียงชั่วขณะ
แล้วคุณอาจจะได้พบกับหลายสิ่งที่คุณอาจจะมองข้ามไปได้

เดินต่อไป....นักเดินทางตัวน้อยๆ

@...Miiez...@