วันสติฟุ้งๆ ของนักเดินทาง

จิตหยุดนิ่ง จิตรับฟังเสียงความคิด
เสียงที่ฟุ้งซ่านในหัวมันก็หายไปดื้อๆเอาสะเลย

แปลกใจในตัวเองครั้งนี้จังเลย
แต่ก็ได้ข้อสรุปหนึ่งว่า
ยิ่งนึกคิด ยิ่งฟุ้งซ่าน ยิ่งจินตนาการ
พอนั่งนิ่งๆ  มานั่งคิด จะสรุปความฟุ้งซ่าน
ความคิดฟุ้งซ่านที่วาดภาพในหัว และเสียงสะท้อน ก็พลันหายไป

แต่กลายเป็นคิดไม่ออก พอสั่งให้จิตมันคิด
เหมือนโดนตีและหยุดแบบงงๆ มึนๆ และสตั้น

แบบนี้คือควรเรียกมันว่าอะไรดี
พายุความคิดที่ถาโถม สงบลง อืมนั่นละ
น่าจะเป็น คำนิยามที่เข้าใจสำหรับตัวเราเองได้

จินตนาการ กับความฟุ้งซ่าน อยู่ใกล้เคียงกันมากเลย
แต่ทั้ง 2 อย่าง เกิดจากความนึกคิดของจิตทั้งคู่

รู้ให้ทันในความคิดเรา และ ดูให้ออกว่าจิตมันคิดอะไร
ดูว่าจะหยุดตอนไหน มองให้ทัน ไม่ต้องไปบังคับนะ
ปล่อยให้จิตมันคิดไหลไป แล้วนั่งดู เชื่อม่ะ อยู่ๆก็หยุดเองดื้อๆ
อาการเหมือนจิตอีกตัวเพ่งไปที่ความคิด
อธิบายไม่ถูกแหะ  แต่ลองดู 55

วันสติฟุ้งๆ ของนักเดินทาง
เดินต่อไปนักเดินทางตัวน้อยๆ ^^

@...Miiez...@